De Duivelsklauw is vernoemd naar zijn houtachtige vruchten, die wel 15 cm. groot kunnen worden. De vruchten hebben weerhaken, waarmee ze gemakkelijk aan de vacht van dieren kunnen blijven kleven. De scheuten van de plant liggen vrij plat op de grond en kunnen tot 1,5 m. lang worden. In de fytotherapie (Plantengeneeskunde) wordt echter de wortelbol van de plant gebruikt. Deze bevat de werkzame stoffen van de iridoïde glycosiden en vele anderen.

Wetenschappelijk is aangetoond dat Duivelsklauw eetlust-stimulerend, ontstekingsremmend, pijnstillend en anti-reumatisch werkt.

Bij nadere beschouwing van desbetreffende studies heeft de behandeling met diclofenac (klassieke pijnstiller en ontstekingsremmer in de humane geneeskunde) bij reumatische klachten vaak dezelfde successen geboekt als met Duivelsklauw en zijn er duidelijke verschillen met de placebogroepen vastgesteld.

Als men de biochemische processen van de remmende werkzame stoffen van de Duivelsklauw in detail bekijkt, is er toch een belangrijk verschil.

De conservatieve pijnstillers remmen de ontstekingen (COX-2) en de stoffen die nodig zijn om de slijmvliezen van de maag te beschermen (COX-1). Hierdoor is het vaak noodzakelijk om bij de pijnstillers ook maagbeschermers in te nemen, om schade aan de slijmvliezen van de maag te voorkomen. Bij Duivelsklauw is dit niet aan de orde, deze remt de ontstekingen zonder schade aan te brengen aan het maagslijmvlies. Duivelsklauw is daarmee over het algemeen een veelbelovend alternatief als natuurlijk ontstekingsremmend en pijnstillend middel voor langdurig of permanent gebruik.

Contra-indicatie: Men dient de duivelsklauw NIET te gebruiken bij bestaande maagzweren.

Alternatieve namen: Duivelsklit, Devil´s claw

Belangrijk: Niet te verwarren met de Europese Duivelsklauw of de Zuid-Amerikaanse Kattenklauw.

Geschreven door: K. Roskam, 2023